Þetta hérna sameinar allt það sem mér finnst dásamlegast við tónlist. Einfalt lag, vel sungið og af virðingu við ljóðið sem er einfaldlega tímalaus snilld.
May God bless and keep you always May your wishes all come true May you always do for others And let others do for you May you build a ladder to the stars And climb on every rung May you stay forever young Forever young, forever young May you stay forever young.
May you grow up to be righteous May you grow up to be true May you always know the truth And see the lights surrounding you May you always be courageous Stand upright and be strong May you stay forever young Forever young, forever young May you stay forever young.
May your hands always be busy May your feet always be swift May you have a strong foundation When the winds of changes shift May your heart always be joyful And may your song always be sung May you stay forever young Forever young, forever young May you stay forever young.
Og þeir sem vilja versla beint af bónda skrifa bara tölvupóst á netfangið karlinn@simnet.is.
¶ 8:09 f.h.1 Ummæli
laugardagur, apríl 9
Héðan í frá - TíðindiTíðindi er lag númer 2 á plötunni Héðan í frá.
Tíðindi er farið að heyrast á Létt-Bylgjunni og á vonandi eftir að hljóma áfram í útvarpinu. Þið lesendur getið sjáfsagt haft áhrif á það með einhverjum hætti.
Lagið kom bara til mín hérna heima hjá mér þar sem ég gekk um gólfin með gítarinn framan á mér og plokkaði á hann og raulaði með á meðan yngri börnin tvö voru að sofna hvort í sínu herberginu. Ég hafði ekkert fyrir því að semja lagið. Ég fílaði það strax sjálfur og hafði vit á að taka það strax upp, annars hefði ég sjálfsagt gleymt því. Textinn kom jafnauðveldelga og lagið. Alveg örugglega sá texti sem ég hef minnst haft fyrir að koma saman. Mig minnir að ég hafi spurt Grétu mína álits um það um hvers konar yrkisefni hún myndi vilja heyra í dægurlagi ef hún væri um það bil að fara að setja sig í stellingar til að hlusta á þannig tónlist. Hún sagðist vilja heyra eitthvað ævintýralegt og þjóðlegt, eins og til dæmis um álfa og tröll.
Við þessa hugmynd hnýtti ég aðra hugmynd um orðtakið „fljótt flýgur fiskisagan" og gamalt minni um að allskyns kjaftagangur, rógburður og sögur af persónulegum ógöngum náungans fari eins og vindur í sinu eða berist hreinlega með loftinu héraða á milli. Á ferð sinni um fjöll og dali berast þá sögurnar jafnvel í eyru álfanna og tröllanna sem kæra sig eflaust ekkert um að þær.
Þegar ég hélt tónleika með Karli og mönnunum í fyrra leið mér sérstaklega vel á meðan við fluttum þetta lag. Mér fannst það vel heppnað hjá okkur þá. En ég var svo óheppinn að minniskortið í upptökutækinu mínu fylltist og ég á því ekki upptöku af þessu.
Í upptökunum var vinnan við þetta lag álíka áreynslulaus og sköpun þess. Það lá alveg ljóst fyrir hvers konar útsetningu þetta lag fengi. Við Orri þurftum ekki einu sinni að ræða það.
Tíðindi lag & texti: Karl Hallgrímsson (2009)
víðan um völl með vindi um fjöll berast til mín frásagnir fólki af sem yrði ferlegt að missa af því sem vindurinn ber blítt er hvíslað að mér
missti ég af meðan ég svaf mergjaðri fregn hreint mögnuðu atviki alveg einstöku tilviki ég vil frétta sem flest finnast ég vita best
bæði alvara og grín berast til mín heyra ósköpin öll álfar og tröll
berist mér frétt finnst mér það rétt að fljúgi hún sem lengst - bergmáli um víðan völl yfir vötn, haf og reginfjöll og til eyrna hvers manns er henni býður í dans
mig rennir í grun að geri fólk mun þegi um sumt og ef tíðindi um tryggðarrof telur það vera einum of persónuleg - má það fara sinn veg
hvorki trúnað né tryggð tel vera dyggð heyra ósköpin öll álfar og tröll
¶ 12:32 e.h.1 Ummæli
miðvikudagur, apríl 6
Útsölustaðir
Útsölustaðir Héðan í frá:
Akureyri: Hjá mér og í Eymundsson. Skaginn: Í Eymundsson. Reykjavíkursvæðið: Hjá Halldóru systur og í Eymundsson í Austurstræti, Skólavörðustíg, Kringlunni og í Smáralind. Selfoss: Sunnlenska bókakaffið á Austurveginum og hjá Gilla á Sólbakka og Þóru í Þrastarimanum. Biskupstungur: Hjá Steinu á Kaffi Kletti. Ísafjörður: Eymundsson í Bókhlöðunni Bolungavík: Heima á Holtastíg og hjá Stefaníu og Olgeiri í Bjarnabúð.
¶ 9:01 e.h.2 Ummæli
Langur vinnudagur
Það er hörkuvinna að standa í útgáfu; dreifingu, kynningu og sölu á nýútkomnum fyrsta geisladiski tónlistarmanns sem afar fáir þekkja. Alla vega þegar maður ætlar sér að gera þetta allt upp á eigin spýtur og ná að framkvæma sem allra mest á tveimur dögum.
¶ 2:21 f.h.1 Ummæli
sunnudagur, apríl 3
Leit
Platan Héðan í frá hefst á laginu Leit. Það lag markar eiginlega upphafið af því að ég fór að fást eitthvað við dægurlagasmíðar. Áður hafði ég svo sem gert eitt og eitt lag, en eftir að ég hafði gert lagið Leit og lokið við það með því að útsetja það fyrir nokkur hljóðfæri og raddir og taka það upp með upptökubúnaði sem ég á var ég kominn í gang. Og fleiri lög fylgdu í kjölfar Leitar.
Ég samdi lagið í sömu tóntegund og það er á plötunni. Millikaflinn var líka sunginn í upphafi og við hann á ég texta, en við Orri ákváðum að nota þann kafla heldur sem einleikskafla fyrir laglínuhljóðfæri en að syngja hann. Það er góður kunningi minn, Hjörleifur Valsson, sem leikur þann kafla á fiðluna sína. Leit er eina lagið á plötunni þar sem ég leik sjálfur á gítar í upptökunni. Það er vel passandi að taka á móti hlustendum plötunnar þannig að ég bæði syngi og leiki fyrsta lagið.
Hugmyndin að laginu kviknaði í stefi úr Hátíðarsöngvum séra Bjarna, þegar kórinn syngur „guði sé lof og dýrð fyrir sinn gleðilegan boðskap". Það er eitthvað popp í þessari línu. Ég breytti henni aðeins og hélt svo áfram að spinna við hana. Niðurstaðan er þetta lag. Textann ætlaði ég líka að hafa með tilvísun í þetta sama stef en einhvers staðar á leiðinni týndi ég þeim þræði og tók upp annan. Það er spurningin stóra um tilgang lífsins. Kannski var ég innblásinn af hugmynd vinar míns, Gunnars Sturlu, sem var með bloggsíðu á meðan hann bjó með fjölskyldu sinni í Danmörku og hafði á henni flipa sem hét spurningakeppni. Þegar maður valdi spurningakeppnina var þar aðeins eina spurningu að finna og hún var þessi: Hver er tilgangur lífsins? Það er svo stór spurning að mér er ómögulegt að fjalla nokkuð um svarið eða svörin við henni en í staðinn gerði ég þennan texta og beini þar sjónum að leitinni að tilgangi lífsins.
Ég er virkilega ánægður með þetta lag. Bæði lagasmíðina sem slíka, en líka útsetningu okkar Orra og heildarmyndina á því eins og það er á plötunni. Ég er líka ánægður með textann en ég mun sennilega aldrei fyrirgefa sjálfum mér það að hafa ekki látið lesa próförk af textunum áður en ég söng þá inn því í þessu lagi slæddist með málfarsvilla. Hér er ég búinn að lagfæra þetta. Ég er ekki viss um að allir komi auga á eina tilvísun sem er að finna í textanum en ég hafði ákaflega gaman af henni sjálfur. Það er vísun í fjöldasöngsslagaranna Hæ, dúllía, dúllía, dúllía dæ eða Það liggur svo makalaust ljómandi á mér. Þar er vers sem er algjörlega frábært og fjallar um mikilvægi þess að lyfta sér annað slagið upp og muna eftir því að leyfa sér að njóta lífsins.
Var það ekki einhvernveginn svona? Samt líð ég hér áfram í indælisró, í „algleymis" dillandi „löngunarfró". Já þetta' er nú "algleymi" ef "algleymi'" er til Því ekkert ég man eða veit eða skil.
Leit lag & texti: Karl Hallgrímsson
ég leitað lengi hef að lífsins tilgangi og reynt að ramba á hið rétta svar - en þá stundinni ekki lengur nokkuð man líkt hendir varla nokkurn allsgáðan
hef reyndar efast um allt sem fundið hef um leið og lausnir fást aðrar yfirsjást stundinni ekki lengur nokkuð veit stefni aftur út í tilgangsleit
---
og eftir langa leit að lífsins tilgangi er næstum engu nær svörum flestum fjær og stundinni ekki lengur nokkuð skil nema tilgangurinn sé að vera til
¶ 1:37 e.h.0 Ummæli
laugardagur, apríl 2
Algyði (Pantheismus) Lagið samdi ég eitthvert kvöldið í fyrrahaust þar sem ég sat yfir syni mínum og gutlaði á gítarinn á meðan hann sofnaði. Ég ætlaði mér að gera texta við lagið og var búinn að rannsaka gaumgæfilega hvers lags form ætti að vera á textanum, með tilliti til þess hvernig væri hyggilegast að raða saman rými og slíku. Með það í huga fór ég að svipast um í ljóðabókunum á heimilinu og á Amtsbókasafninu og á Netinu. Rakst þá á þetta ljóð eftir Matthías Jochumsson sem ég hafði ekki lesið áður. Það var bara fullkomið fyrir lagið. Ég get ekki gert betur en þetta. Því nota ég það bara.
Það var svolítið skemmtilegt í fyrra þegar ég gerði demó af þessu lagi. Þá prófaði ég að syngja það með miklum stuðningi við tónana og með tiltölulega miklum styrk, eins og klassískur söngvari myndi sjálfsagt gera. Það var svolítið sniðug aðgerð því við það komu fram nýjar áherslur og alveg ósjálfrátt hafði ég breytt laglínunni lítillega og það var sannarlega til bóta, þótt ég hefði ekkert farið lengra með þann söngstíl í þessu lagi, ekki frekar en í öðrum lögum á plötunni.
Blús um biðBlús um bið kallaði ég fyrst Þú bíður eftir mér. Lagið samdi ég í kringum eitthvert fikt með gítarinn þar sem ég lék til skiptis C-dúr hljóm og G-dúr hljóm með stækkaðri fimmund (svona fyrir þá sem hafa áhuga á slíku). Það var eitthvert grúv í þessu sem knúði mig áfram til að semja í kringum það heilt lag. Þannig að samspil tveggja hljóma varð kveikjan að heilu lagi.
Það er eiginlega svipað að segja af textanum við þetta lag. Ég var, eins og svo oft, eitthvað að vandræðast með það um hvað ég ætti að fjalla í textanum. Þannig liðu dagarnir einn af öðrum að ég var allar stundir með það svona í baghovedet um hvað textinn gæti orðið. Svo rarkst ég á útlenska sögu af ungum manni sem á eitthvert erindi við stúlkuna sína og fer þeirra erinda með strætó. En svo vill stúlkan ekkert við hann tala og er ekki einu sinni heima þegar hann kemur og hann tekur strætóinn aftur heim. Þá fer hann velta sér upp úr því hvað vagnstjórinn haldi um hann. Þetta var nóg til að kveikja í mér og ég fjalla hérna um biðina. Set mig í spor manns sem finnst hann hafa beðið nóg eftir einhverri konu og er í hefndarhug. Nú skal hún fá að bíða eftir honum.
Í þessu lagi er það sama hljómsveit sem leikur með mér og í laginu Nett spor. Þegar ég söng lagið inn var sá söngur bara hugsaður sem nokkurskonar leiðarvísir fyrir hljóðfæraleikarana til að heyra á meðan þeir spiluðu sína parta inn. Það var svo allaf meiningin að syngja þetta aftur og vanda sig þá vel. En þegar við Orri settum okkur svo í þær stellingar fundum við fljótlega að við fengjum ekki þennan afslappað fíling sem ég hafði náð fram í þessari stuðningstöku. Svo söngurinn í þessu lagi er nákvæmlega eins og hann á að vera.
Það er líka skemmtilegt að segja frá því að sá söngur var sunginn ofan á undirleik sem var gerður eftir taktboðanum 6/8 en Birgir trommari lætur slögin ekki vera nema 4 í hverjum takti. Þetta getur nefnilega vel gengið upp og gerir sig býsna skemmtilega.
Blús um bið lag og texti: Karl Hallgrímsson (2009)
ég verð ekki heima um hádegið hefðir þú betur setið lengur kyrr ég veit að þú kemur klukkutíma of seint með kalda augnaráðið frosið á þér eins og vant var áður fyrr
síðdegið allt verð ég upptekinn ekkert að græða á heimsóknum til mín ég veit að þú kemur samt klukkutíma of seint kvartandi yfir einhverju og ætlar að ég hafi saknað þín
allt of mörg tár hafa í allt of mörg ár fallið vegna þín oft löng var mín bið nú sný ég því við það ert þú sem bíður mín
enn ertu á útidyratröppunum alein þú situr og bíður eftir mér þú heldur ég komi eflaust klukkutíma of seint kjökrandi og bljúgur falli biðjandi á hnén fyrir þér
¶ 11:48 f.h.0 Ummæli
föstudagur, apríl 1
Nett spor
Þegar ég samdi lagið Nett spor heyrði ég það fyrir mér án söngs. Bossanovataktur, gítarrythmi og trompet, sax eða klarinett færu með laglínuna. Ölli félagi minn í Bleki byttum lagði síðar til að melodika léki laglínuna. Það fannst mér afar spennandi hugmynd.
Það var ekki fyrr en fyrir tónleikana sem ég hélt á Græna hattinum í febrúar í fyrra að textinn kom. Ég söng alltaf bara Ba ba ba ba ba ba... á æfingunum og var að vona að við í hljómsveitinni myndum finna út í sameiningu hvaða hljóðfæri myndi henta til að leika laglínuna. Það fór ekki betur en svo að eina hugmyndin sem fékk eitthvert virkilegt brautargengi var sú að ég syngi einfaldlega ba ba ba ba og svo framvegis. Mér fannst eitthvað hallærislegt við það og ákvað að prófa að gera texta.
Það tók langan tíma að detta niður á hugmynd að yrkisefni en eftir að hún skaut sér niður kom þetta á augabragði. Þetta fjallar um dansspor Grétu minnar. Mér finnst hún svo einstaklega falleg þegar hún dansar. Henni líður svo vel dansandi og þessi vellíðan ljómar af henni. Mér hef yndi af því að horfa á hana dansa.
Upptökuferlið fór þannig fram að við Orri útbjuggum Latin-ásláttahljóðfæralúpu og Orri lagði til heitan, suðrænan og seiðandi gítarslátt sem hann lék á Levin nælonstrengjagítarinn minn sem mamma fékk í fermingargjöf frá bróður sínum 1963. Um leið og hann hafði gert það hentum við þessari lúpu í ruslið. Gítarinn hljómaði einn og sér algjörlega dásamlega. Það var svo mikill hiti í þessu að maður fór ósjálfrátt að dilla sér við músíkina.
Fljótlega í vinnsluferli lagsins lagði Orri upptökustjóri til að við myndum leggja þennan gítarpart til hliðar, jafnvel þótt okkur þætti hann svo ofboðslega flottur. Orri hefur svo mikla reynslu af nákvæmlega svona vinnu að hann kann orðið algjörlega þá list að hafna hugmynd þótt hún virki og sé flott. Amatörinn ég, sá aftur á móti rosalega á eftir gítarpartinum. En ég fann alveg að hann vissi vel hvað hann var að gera þegar hann fékk vel mannaða jazzsveit til að leika lagið. Birgir Baldursson leikur á trommurnar, Pálmi Gunnarsson á kontrabassann, Eðvarð Lárusson á rafmagnsgítar, Davíð Þór Jónsson á flygil, ég syng og Orri blandar þessu öllu saman í einhvern galdur sem bara virkar. Hann virkar meira að segja svo vel að trompetsnillingurinn sem ég var búinn að semja við um að spila á plötunni minni fékk aldrei kall um að koma í hljóðverið. Nett spor er orðið að einhverskonar bossnova-folkmelodi með jazzbragði.
Nett spor lag og texti: Karl Hallgrímsson (2009/2010)
sjáið hvernig hún hverfur hversdagsleikanum frá og dansar þó að birtu bregði uns birtir á ný þegar takturinn tekur í tauminn á henni er víst hún gleðjist meðan glæður lifa glyrnunum í
eftir eril og þref eftir þung dagsins skref springur út og brosir sem fífill um vor hreyfir legg bæði og lið leggur eyru sín við týnist bak við taktinn - stígur nett spor
hversdagsraunirnar renna ryðjast höfðinu úr og svíða ekki lengur lúinn líkama og sál endurnærist af orku elskar lífið og mig á dansgólfinu í faðm minn fellur hið fegursta tál
¶ 11:40 e.h.0 Ummæli