Söngur og spilerí
Ég spilaði fyrir dansi í afmælisveislu í gær. Ég var svolítið við þetta áður en ég flutti norður. Búa til stuð í svona í tiltölulega fámennum samkomum í litlum veislusölum. Fyrir sunnan hafði ég fyrir reglu ef beðið var um að ég léki fyrir dansi að fá til liðs við mig einhverja vini eða kunningja sem eru þrautreyndir af spilamennsku og hafa gott eyra fyrir samspili. Þá þarf ekki að æfa fyrir hvert skipti, heldur get ég verið viss um að hinir spilararnir þekki lögin og hafi oft spilað þau og hafi eyra og næmi til að átta sig á því hvað ég er að fara um leið og við spilum. Oft var Hnífsdælingurinn Kristján Freyr með mér í þessu, oft bassaleikararnir Hilmar Örn eða Sólmundur og svo duttu svona hinir og þessir inn í eitt og eitt skipti. Í gærkvöldi fékk ég margreyndan trommara til að elta mig og slá hjá mér taktinn. Það var hann Leibbi, en hann hefur m.a. trommað með Hljómsveit Ingimars Eydal, Bravó og Upplyftingu. Það var virkilega gott að spila með Leibba. Ekkert mál!