Enn úr söngbókinni Svolítið þungt og alvarlegt kvæði. Það verður ekki flutt á rokkhátíðinni.

Ég samdi þetta ljóð utan um þessa línu sem er þarna í ljóðinu, um að sviti þinn í holdi mínu svíði. Mér fannst þetta svo flott lína. Hún er úr ljóði sem ég átti í einhverri bók sem ég keypti mér með ljóðaþýðingum úr pólskri nútímaljóðlist. Þetta var þegar ég var 21 árs fyrsta árs nemi í Kennaraháskólanum. Þegar ég fór að gramsa eftir frumsamda efninu mínu fann ég þetta kvæði en mundi ekki alveg hvernig lagið hafði verið svo ég samdi bara nýtt lag sem þó er byggt á þeim brotum sem ég þó mundi úr þessu gamla lagi. Textinn er alveg óbreyttur. Reyndar setti ég nýjan titil á kvæðið. Svona er þetta:


Svik
(1995 & 2009) Lag & texti: Karl Hallgrímsson

draumar mínir sofa í arineldi
augu logans svíða hugrekkið
og vonirnar sem virtust taka flugið
vængstífðar nú kyssa malbikið

blóði drifin blóm
bardagi um þig
af þeim drýpur morgunsól
og syndirnar sefa
og syndirnar sefa
sýn þína á mig

augnabliki síðar sofnar ljósið
sannleiknum ég gleymi í brýnni neyð
og er sviti þinn í holdi mínu svíður
svík ég þig en blygðast mín um leið

blóði drifin blóm
bardagi um þig
af þeim drýpur morgunsól
og syndirnar sefa
og syndirnar sefa
sýnina á mig  ¶ 11:43 e.h.