Bolvískar frásagnir
Mikið var skemmtilegt að lesa
pistil Péturs vinar míns á
Víkaranum. Í honum gerir hann úr mér stuðningsmann Samfylkingarinnar. Það skil ég ekki, en er svo sem alveg sama. Pistill hans er skemmtilegur. Þá las ég líka
pistil annars vinar, Gumma Hrafns, frá því fyrr í sumar. Ég hafði misst af honum.
Ekki var leiðinlegra að lesa um það sem Gummi hafði frá að segja. Það er svo gaman af því hversu Gummi verður meyr og skáldlegur, já og bara hreinlega hreinlega væminn, þegar hann skrifar. Þessi stíll hefur fylgt honum frá 8 ára aldri. Svo þegar hann segir sögur setur hann þær í allt öðruvísi búning. Þá er stíllinn hrjúfur áferðar, talsvert ýktur, mjög glettinn og ágengur. Gummi er af mikilli sögumannafjölskyldu og sver sig svo sannarlega í ættina. Hann er ekki síðri sögumaður en þeir allra frægustu af næstu kynslóð á undan. Pétur er líka ágætur sögumaður. Eins og Gummi man ég vel eftir ræðunni sem hann flutti þegar árgangurinn okkar fagnaði 20 ára fermingarafmælinu. Þá lagði hann út af ljóði sem Gummarnir höfðu skráð á rafmagnskassa „gegnt Binnubúð".
Næsti virki Víkari er Harald Pétursson, sem Kristján frændi hans kallar Aspelundgervitunglið. Þá hafa þrír æskuvinir mínir látið gamminn geysa hver á eftir öðrum.
Á
Bloggi fólksins var bent á
þátt Gumma Gunnars á Rás 1 frá því á mánudaginn. Þar talar hann við Svenna Ragnars, Gumma Þórarins, Sigga Hjartar, Benna Sig og Jón Steinar. Þátturinn var besta skemmtun. Ég hafði misst af útsendingu þessa þáttar og kann Kristjáni ritstjóra bestu þakkir fyrir ábendinguna. Það hefði verið ægilegt að missa af þessu.