Hugað að ferðalagi Ég hef verið að spila slatta upp á síðkastið. Safna skotsilfri fyrir Ameríkuferðina, maður verður að geta keypt sér kúrekahatt. Í gær var ég að spila fyrir þýska ferðamenn í hvataferð, í síðustu viku spilaði ég fyrir svipaðan hóp. Á morgun er kráargigg á Kaffi Krús á Selfossi, um síðustu helgi var leikið hér heima í Reykholti. Í næstu viku verður fimmtudagskvöldið á kránni á Selfossi og svo brúðkaupsveisla með danstríói í Keflavík. Nóg að gera. Svo hef ég verið að reyna að skrapa inn það sem menn hafa ekki borgað mér síðustu vikurnar. Gengur misjafnlega. En þetta er allt að koma og sennilega verð ég kominn með nóg fyrir kúrekahatti undir lok mánaðarins.

Námskeiðið verður komið á fullt eftir tvær vikur. Nú er verið að senda mér gögn svo ég geti æft mig. En ég er svo upptekinn af ferðalaginu sjálfu að ég er bara að hugsa um það og undirbúa það. Það er nú ekki daglegt verkefni að ferðast, hvað þá til annarrar heimsálfu. En nú fer ég að grípa í mandólínið og æfa mig svolítið.

Svo er annað ferðalag í undirbúningi núna í dag. Hákon er að fara til Þýskalands í kvöld. Þar ætlar hann að vera lungann úr sumrinu hjá Gabríeli vini sínum. Hann fær far með hópnum sem ég var að spila fyrir í gær. Það verður skrítið að vera án hans í svo langan tíma. En hann hefur gott af þessu og vonandi verður þessi vist hans í Þýskalandi honum til gleði.  ¶ 1:17 e.h.