Að innan Bolvíkingurinn Kristján Jónsson, íþróttafréttamaður og eilífðarstúdent, skrifar oft svona færslur sem hann kallar Orðrétt (svona eins og ég gerði einu sinni í síðustu viku) þar sem hann hefur eftir nýleg ummæli úr fjölmiðlum sem vakið hafa athygli hans. Í tilbrigði við slíka færslu um daginn skrifaði Kristján á síðuna sína www.bolviskastalid.blogspot.com:

„Móðursystir mín Dr. Sjöfn Kristjánsdóttir afgreiddi nýaldarliðið eftirminnilega í svona þremur setningum í fréttatíma RÚV á miðvikudagskveldið. Málið um einhverjar hreinsanir varðandi þarmana og Sjöfn var spurð hvaða áhrif þetta hefði þar sem hún er sérfræðingur í meltingarsjúkdómum: "Í besta falli gerist ekkert og fólk skaðast ekki á þessu. Í versta falli skaðast það mikið á þessu." Hressandi að einhver skuli koma í sjónvarpið án þess að tala út um rassgatið á sér, á tímum þegar pólitískur rétttrúnaður er allt lifandi að drepa."

Í bloggfærslu um sama efni og af sama tilefni, þ.e. umfjöllun Kastljóssins um þarmahreinsanir, bætti blaðamaðurinn, íslenskukennarinn og ævisöguritarinn Hlynur Þór Magnússon um betur og skrifaði þetta:

„Leiðin að hjarta mannsins liggur í gegnum magann, var einu sinni sagt. Í Kastljósinu var fjallað um nýtt tilbrigði við þetta gamla stef: Leiðin að buddu náungans liggur í gegnum rassgatið."
(http://maple123.blog.is/blog/maple123/)


Og til að gæta sanngirni og fjalla ekki bara um þá sem gagnrýna þessar innanhreinsanir, heldur líka um þá sem mæla með þeim heilsunnar vegna, bæti ég þessu við: Um daginn sendi mamma mér tveggja síða úrklippu úr dagblaði með viðtali við móðursystur Grétu minnar þar sem ekkert var annað til umfjöllunar en efni og aðferðir sem fólk notar til að hreinsa á sér þarmana. Á tveimur síðum! Og þetta las ég allt saman.  ¶ 10:15 e.h.