Gömul hús í Bolungavík Ég var að lesa pistil á síðu bæjarfulltúans Baldurs Smára. Stúkuhúsið var rifið í gær. Þá fór ég að velta því fyrir mér til hvers þetta hús hafi verið notað síðustu áratugina? Ég er 33 ára og hef aðeins einu sinni komið inn í þetta hús. Það var þegar ég var krakki. Ég man ekki hvort ég var þá að þvælast með einhverjum fullorðnum sem var að sækja þangað eitthvert dót sem þar var geymt, eða hvort þannig hafi staðið á að einhverjir smiðir hafi verið að reyna að tjasla húsinu saman eftir skemmdir. Þetta hús skemmdist einhverntíma. Ég man heldur ekki hvort það voru skemmdarverk eða hvort skemmdirnar hafi verið af völdum veðurs. En ég man að mér fannst gaman að sjá innviðina, veggskreytinguna og sviðið. En þetta hús hefur enga þýðingu í hugum fólks af minni kynslóð.

Stúkuhúsið hefur sennilega ekki verið nógu gott til að það hafi borgað sig að varðveita það. En það er svolítið skítt hversu lítið er til af gömlum húsum í Víkinni sem vel hefur verið við haldið. Þorpið sem stóð þarna niðri á Kambi fyrir 100 árum hefur nokkra sérstöðu í sögulegu tilliti og næstu áratugi þar á eftir risu þar hús sem eru eiginlega öll farin. Ég man meira að segja eftir nokkrum þeirra. Allt hefur þetta verið rifið.

Ég ætla að grafa eftir minningum um einhver þessara húsa. Bæði um þau sem standa og hin sem eru farin. Það ætla ég að gera seinna.  ¶ 3:32 e.h.