Landsbyggðarlúðar VIð landsbyggðarlúðarnir, ég og Hákon og Gabríel, vinur Hákonar, fórum á landsleikinn í gær. Mér leið barasta ágætlega með að vera sveitalubbi þegar ég leit yfir hóp Íslendinganna inni á vellinum. Þar voru Skagamenn og Hafnfirðingar, Stöðfirðingur, Siglfirðingur, Eyjamaður, einn úr Reykjavík og svo fyrirliðinn sem ólst upp í Belgíu og Reykjavík. Á bekknum var svo Eskfirðingur, Keflvíkingur og Héraðsbúi.

Sveitalubbar, við erum greinilega bestir!

Mér leist best á Hafnfirðingana þrjá í gær. Þeir Emil og Hannes voru njög ógnandi og duglegir og Arnar Viðarsson veit greinilega út á hvað þetta gengur. Hann staðsetur sig vel og spilar fyrir liðið. Hann passar upp á að stoppa í götin sem myndast þegar varnarmaður hefur farið úr stöðunni sinni og hann er fastur fyrir. Sendingar hans eru reyndar ekki allar jafngóðar. Því miður. En miðjumaður sem spilar svona eins og hann gerði í gær fær aldrei að njóta sín í sjónvarpinu. Sjónvarpsvélarnar elta boltann og en þeir vinna mestu vinnuna þar sem boltinn er ekki. Óheppni að ná ekki jafntefli í leiknum.  ¶ 8:01 f.h.