laugardagur, október 21
Bolvíkingar á vegi mínum
Það kemur náttúrulega fyrir að maður hitti Bolvíkinga á förnum vegi.
Á landsleiknum um daginn hitti ég rétt sem snöggvast bræðurna Þóri og Arnar Heiðarssyni og lika Aron þeirra Þórarins og Lindu. Þá sá ég líka tilsýndar frænku mína, Ingibjörgu Snjólaugu, og pabba hennar, Jóa Hákonar.
Í dag hitti ég svo Drífu og Kristján Jón. Indælisfólk. Kristján er náttúrulega úr næsta húsi við mig í Víkinni. Ég man reyndar ekkert eftir honum þar. En hann var svona fyrirmynd okkar sem vorum í fótbolta í gamla daga. Fastur fyrir en alltaf hress. Svo fór hann að spila á gítar. Ég var nú aldrei neitt með honum í þannig félagsskap, eða alla vega hefur það verið eitthvað ákaflega takmarkað. ¶ 7:31 e.h.
Á landsleiknum um daginn hitti ég rétt sem snöggvast bræðurna Þóri og Arnar Heiðarssyni og lika Aron þeirra Þórarins og Lindu. Þá sá ég líka tilsýndar frænku mína, Ingibjörgu Snjólaugu, og pabba hennar, Jóa Hákonar.
Í dag hitti ég svo Drífu og Kristján Jón. Indælisfólk. Kristján er náttúrulega úr næsta húsi við mig í Víkinni. Ég man reyndar ekkert eftir honum þar. En hann var svona fyrirmynd okkar sem vorum í fótbolta í gamla daga. Fastur fyrir en alltaf hress. Svo fór hann að spila á gítar. Ég var nú aldrei neitt með honum í þannig félagsskap, eða alla vega hefur það verið eitthvað ákaflega takmarkað. ¶ 7:31 e.h.
