Hangikjöt Ég var að vafra eitthvað um vefinn og flæktist inn á blogg Kristjóns Kormáks Guðjónssonar. Kristjón Kormákur er alinn upp í Bolungavík og er, að mig minnir, þremur árum yngri en ég, jafngamall Baldri Smára og Rúnari Geir og þeim krökkum. Hann var mikill íþróttagarpur, var t.d. mikill fótboltamaður, verulega efnilegur. En hann flutti svo burt þegar hann var unglingur og snéri sér nú fljótlega að öðru en sporti, hefur mér skilist á viðtölum við hann. Ég þekki hann ekki, en ég þekki nokkra náfrændur hans, sem allir eru bráðskemmtileg gæðamenni. Einn þeirra er Sveinn föðurbróðir Krisjóns. Nokkrum sinnum hef ég heyrt Svein fara með þessa sögu, sem ég las á bloggi Krisjóns Kormáks:

„Þetta minnir mig á þegar tveir ungir menn misstu föður sinn á Ströndum. Það var ekki hægt að koma karlinum niður sökum frosts. Þeir geymdu hann því í reykhúsinu þar til snjóa fór að leysa. Í jarðarförinni var karlinn brúnn og sællegur og reykjalyktina lagði yfir alla kirkjuna svo gestirnir fengu vatn í munninn og garnir þeirra gauluðu." (http://kristjon.blogspot.com/)

Nema í útgáfu Sveins lagði yndælan hangikjötsilm um kirkjuna.  ¶ 10:36 e.h.