Legend vs. Legend Þegar ég kenndi fyrst við grunnskóla var ég að kenna tónmennt heima í Víkinni. Eitt af því sem ég man eftir frá þeim kennslustundum er að í 4. bekk voru tveir hressir strákar sem voru búnir að velja sér idol í tónlistinni. Þeir voru báðir músíkalskir þessir gæjar. Þeir körpuðu mikið um það hvort idolið væri meira töff og gerðu sér far um að vita eitt og annað um þessi idol og fræða mig og bekkjarsystkinin um þau. Svo kunnu þeir nokkur lög og svona - ægilegir töffarar.

Ég gat nú vel skilið hrifningu annars þeirra, en hinn fattaði ég nú ekki alveg. Ég gaf náttúrulega ekkert uppi um það hvað mér fannst um þessi goð þeirra en ég gerði í því að ýta undir þennan áhuga þeirra á tónlist. Á milli kennslustunda höfðu þeir aflað sér nýrrar þekkingar um goðið sitt og deildu henni með öðrum, sem voru nú misáhugasamir um þennan fróðleik.
Það sem mér fannst svo skrítið við þetta karp þessara vina var að idolin þeirra voru eldgamlir og löngu dauðir kallar.

Nú eru þessir guttar orðnir svolítið eldri en ég var þegar ég var að kenna þeim. Ætli þeir séu enn aðdáendur Lennon og Elvis?  ¶ 6:33 e.h.