50 ára Bubbi Ég var, eins og svo margir íslenskir strákar, mikill aðdáandi Bubba Morthens. Ég hef nú enn nokkuð gaman af sumu sem hann gerir og hlusta oft á gömlu plöturnar hans. Í mestu uppáhaldi eru Sögur af landi, Das Kapital, Fingraför, Kona og Hvíta hliðin á svörtu (ljóðaplatan). Maður spilaði Bubba alveg upp til agna hérna í denn og svo var gott á unglingsárunum að æfa gítarfimina á lögunum hans.

Ég sá tónleikana hans í gærkvöldi. Mér var skemmt. Besta bandið finnst mér vera nýjasta bandið hans, Stríð og friður. Þeir ná vel saman og hljóma virkilega eins og hljómsveit. Í gær fannst mér unaður að sjá Das Kapital, þar sem Mikki og Jens fóru á kostum. Þá var óborganlegt að sjá og heyra Þorstein Magnússon í þetta góðu formi. Hann spilaði eitt lag í hljómsveit með mér í vetur og hann var æðislegur þá, en núna var hann í enn betra formi - virkilega góður. Diddú var skemmtileg og svo var Bubbi sjálfur hress og bara eins og hann hefur alltaf verið. Mér var skemmt.

Ég hef einu sinni leikið á tónleikum þar sem Bubbi kom líka fram. Það var áður en hann snéri endanlega baki við ólöglegum vímugjöfum. Ég talaði ekkert við hann, enda var það öllum ljóst þegar hann gekk í salinn baksviðs að þar var kóngurinn mættur og hluti af hirðinni með. Maður fór ekkert að trufla kónginn!  ¶ 1:16 e.h.