Enn af tónleikunum Það er aldeilis lof sem við fáum sem stóðum að tónleikunum í Hallgrímskirkju á laugardaginn. Mér skilst að í DV í gær hafi verið mjög jákvæð umfjöllun. Hana hef ég reyndar ekki séð. Ég hlustaði aftur á móti á upptöku úr Víðsjá á Rás 1 frá í gær. Tónleikagagnrýnandi þáttarins var á tónleikunum og var svona líka frá sér numinn af fögnuði yfir þessum flutningi. (Hann minntist reyndar ekki á framistöðu mína, hvernig sem stendur nú á því!) Hann var hrifnastur af Passíusálmum nr. 15, 25 og 46 og svo af flutningnum og útsetningunni á sálminum gamla, Hærra minn guð til þín. Ég bendi áhugasömum á að hlusta á þetta á vefnum www.ruv.is, smellið á 27. febrúar á dagatalinu og svo á Víðsjá.

Það sem mér fannst skemmtilegast að spila var einmitt þetta sama. Ég var með áberandi línur á mandólínið í sálmi nr. 15 og átti sólóið í félagi við altblokkflautu. Í 25. sálmi bar Guðmundur gítarleikari undirleikinn uppi með guðdómlegu kassagítarströmmi og í 46. sálmi tók hann sóló sem var brilljant. Í þessum gamla sálmi við texta Matthíasar Jochumsonar gerðu þeir Megas og Hilmar Örn útsetningu sem var tilvísun til langfrægasta flutnings þess lags. Því þegar Titanic sökk lét hljómsveitarstjóri skipshljómsveitararinnar hana leika þennan sálm í miðju óðagotinu og frá hefur verð sagt að þetta heyrðist til nærstaddra skipa og þar var fólk sem öfundaði þá mikil ósköp farþegana á Titanic fyrir það að hafa það svona huggulegt í kvöldkyrrðinni. Já, þeir félagar létu okkur hljóðfæraleikarana sem sagt sökkva laginu. Á tímabili lét þetta alls ekki svo vel í eyrum, en þannig átti það einmitt að vera.  ¶ 11:12 e.h.