Óboðni gesturinn
Ég var rétt nýbúinn að leggja höfuðið á koddann þegar ég heyrði að það small í músagildrunni inni í bílskúr. Þá var hún þarna blessunin. Búin að skríða undir skáp með felluna á eftir sér. Nú hafði ég náttúrulega reynslu af músaveiðum frá í fyrra þegar ég drap eitt kvikindið með hamri. Nú kann ég snyrtilegri aðferðir við þetta. Þessari var drekkt. Hákon fann hana svo morguninn eftir úti í brekkunni fyrir utan húsið. Hann setti hana í plastpoka og fór með þetta með sér í skólann. Það var ekki fyrr en daginn eftir að hann sagði mér að músin sem ég hafði ætlað að sýna honum kvöldið áður væri ekki lengur í brekkunni heldur í forstofunni hjá okkur, nánar tiltekið í plastpoka í úlpuvasanum. Þessir strákar!