Ég er svo forspár
..að það nær ekki nokkurri átt.
Þannig er að Danni frændi minn spilar fótbolta með Val. Ég fór þess vegna að kynna mér það lið aðeins og mætti á nokkra leiki í hitteðfyrra og í fyrra. Einn leikmaðurinn vakti strax athygli mína. Mér fannst hann alveg brilljant bakvörður. Hann er stór og sterkur og les leikinn vel. Hann kann mjög vel að verjast en er þar að auki sæmilega fljótur og með frábærar sendingar. Hann er líka ágætur á boltann, að taka á móti honum og getur vel tekið menn á. Svo er hann bæði fínn skallamaður og skotmaður. Mér leist vel á hann í bakverðinum. Svo sá ég nokkra leiki þar sem hann lék sem miðvörður. Þá gat hann ekki neitt. Var mjög óöruggur, klaufskur og utan við sig. Svo fórum við Danni einhverntíma heim til þessa leikmanns að horfa á leik í sjónvarpinu og talið berst að því hvað mér finnist um Valsliðið. Og ég bara segi við gaurinn, sem by the way, heitir Bjarni Ólafur, það sem ég hafði sagð við Danna áður, að ég teldi hann afleitan hafsent en að hann gæti orðið einhver besti bakvörður landsins. Hann var mér ósammála - vildi heldur vera hafsent og hafði meri trú á sér þar. En núna, þegar hann er loksins orðinn fastur í bakverðinum í góðu liði, er hann valinn í landsliðshópinn.