Hringur
Hringur er farinn að standa upp og ganga með, eins og það er kallað. Svo æfir hann sig að sleppa sér. Þetta er alltaf skemmtilegur tími.
Meira af Hringi. Hann er svo áhugasamur um strengjahljóðfærin á heimilinu. Ekkert finnst honum meira gaman en að fá að sitja hjá pabba sínum og slá á gítarstrengi. Svo horfir hann á bassann og vill prófa hann líka. Þegar þolinmæði pabba hans er svo á þrotum truflast hann gjörsamlega. Öskrar og æpir.
Staðan er þannig að það eina sem getur tekið athygli hans frá því að borða eru hljóðfærin. Ég ætla ekki að segja að ég sé eitthvað leiður yfir þessum áhuga hans. Vona svo sannarlega að hann sé kominn til að vera. Það er mikils virði að kunna að spila á hljóðfæri.