Af nýrri tónlist - Landnám Ég lét verða af því um daginn þegar ég skrapp á Skagann að næla mér í plötuna hans Geirs Harðarsonar, Landnám. Hitti kappann og keypti af honum plötuna. Þessi plata kom mér skemmtilega á óvart. Hún er glettilega góð. Svo skemmtileg og lífræn eitthvað og svo íslensk. Ég er ekki frá því að pródúsjónin á þessari plötu sé einhver sú líflegasta sem vinur minn, Orri Harðarson, hefur staðið að til þessa. Algjör snilld.

Sjálfur er Geir algjört unik. Lögin hans eru einföld, grípandi, ólík hvert öðru og skemmtileg. Yrkisefnin eru fjölbreytt og áhugaverð og textarnir vel gerðir (reyndar eru í sumum textanna andk. ljótar málvillur - það læt ég fara í taugarnar á mér). Söngur Geirs er alveg fáránlegur. Hann gerir allt eins og á ekki að gera það. Hann rennir sér á tónana en nær samt sjaldnast alveg hreinum tóni. Þetta er svona raul sem er alveg hrikalega sjarmerandi. Mér finnst þessi tilgerðar- og áreynslulausi söngstíll Geirs það flottasta við plötuna.

Svo fékk ég mér skemmtilega plötu núna um daginn. Hún heitir Dansaðu fíflið þitt dansaðu.  ¶ 1:55 f.h.