Reykjavik - Reykholt Í gær var farið í undirbúningsleiðangur vegna jólanna til Reykjavíkur og Kópavogs. Penninn, Exit, Zara og Hagkaup voru heimsótt. Krakkarnir fara þá ekki í blessaðan köttinn og Gréta á orðið nógan striga til að mála á. Það er alltaf jafnfallegt í Reykjavík. En mikið er ég alltaf feginn eftir að hafa heimsótt höfðuborgina að ég þurfi ekki að búa þar sjálfur.

Hákon og Perla María fegnur að vera með ömmu Perlu á meðan við Gréta og Hringur versluðum. Það held ég að hafi bara gegnið vel. Amma Perla er reyndar heimilislaus eins og stendur því hún var að selja íbúð og hefur ekki enn fengið afhanda þá nýju sem hún var að kaupa. Hún heldur til hjá systur sinni og dóttur hennar sem er háskólanemi. Það er mikill samgangur á milli þessara fjölskyldna þannig að krakkarnir þekkkja sig vel heima hjá þessum frænkum sínum.

Í fyrrakvöld komu afi Gilli og amma Þóra með stofuskáp til okkar sem þau lánuðu okkur. Gréta var að raða í hann. Þá kom í ljós að ég á einhvern helling af geisladiskum. Það er nefnilega þannig að þessu heimili eins og mörgum öðrum að það er konan á bænum, húsmóðirin, sem stillir upp. Hér er ákaflega fátt sem minnir á mig eða áhugamál mín. Og geisladiskarnir hafa verið inni í skáp inni í svefnherbergi eða hreinlega í pappakössum og aldrei ég hef ekki haft þá fyrir augunum. Geisladiskasafnið er flott safn. Þar er fullt af endurútgáfum og meirihluti þess eru íslenskar plötur. Fyrsta diskinn keypti ég í Verlsun EG haustið 1988. Þá hafði ég keypt mér Samsung steríógræjur fyrir fermingarpeningana og hluta sumarhýrunnar. Það var platan Loftmynd með Megasi.

Nýjasta platan er svo frá einhverjum sem heitir Þórir. Það er fín plata.  ¶ 7:30 f.h.