Dans Þegar ég kom heim úr vinnu á þriðjudaginn þurfti Gréta að fara á fund. Ég var búinn að standa í ströngu í vinnunni og var ekki beint í stuði fyrir einhverja aksjón með krökkunum. En þar sem enn lifðu nokkrar mínútur þangað til ég þyrfti að fara að huga að matnum greip ég mandólínið og fór að æfa mig að spila í tóntegundum sem ég er lélegur í að spila og lengi að hugsa hljómagangana. Perla María hefur gaman af því þegar ég spila og þá syngur hún lalalala... (Svona reyni ég að réttlæta fyrir sjálfum mér þegar ég nenni ekki að sinna börnunum, að halda að það sem mig langar að gera hafi tilgang, ánægju þeirra vegna! - Eins gott að Gréta les þetta aldrei.)

Í þetta skiptið hafði Hákon einhverja þörf fyrir að ég tæki eftir sér, eins og oftast þegar ég er mikið að vinna og lítið heima. Ég fór að spila og raula fyrir hann „If you are happy and you know it klap your hands....“. Hann var tiltölulega fljótur að ná hreyfingunum þótt textinn stæði í honum. Við skemmtum okkur konunglega við þetta en tókum svo eftir því að það voru fleiri sem höfðu náð hreyfingunum. Perla María gekk um gólfið og klappaði, stappaði niður fótum, lét sem hún smellti fingrum, lamdi sig í höfuðið og smellti meria að segja í góm! Þetta er óborganlegt atriði. Við endurtókum þetta fyrir Grétu eftir kvöldmatinn í kvöld og hún skemmti sér vel yfir þessu númeri okkar.

Nú er bara að fara að æfa upp fleiri atriði og gera börnin sín út!!!!
  ¶ 11:09 e.h.