Stoltur
Hákon var að æfa sig að lesa í fyrrakvöld í lestrarbók. Ég var að hjálpa honum við þetta svona rétt fyrir svefninn. Þegar hann hafði komist niður síðustu blaðsíðuna með þokkalegum árangri var hann alveg kominn að því að sofna. En áður en það gerðist horfði hann einbeittur á bókina, lokaði henni um leið og hann sagði: „Djöfull er ég orðinn góður í þessu!“