Fimmtudagur = af Hirti

Ætli báðir lesendur Tilraunavefsins séu ekki búnir að fatta að í hádeginu á fimmtudögum hitti ég manninn sem er svo umhugað um að kynna mér og kenna mér almennilega tónlist? Það var í dag sem ég hitti Hjört aðeins eitt augnablik. Hann sagði: „Jæja, hvernig gengur?". „Með heimaverkefnið?", spurði ég, eins og hlýðinn og kurteis nemandi í 3. bekk. Já, hann vildi vita hvernig mér gengi að lesa mig í gegnum nótnabunkann sem hann lét mig fá í síðustu viku. Ég finn að hann gerir til mín væntingar sem ég stend ekki undir. Það var varla að ég þyrði að segja honum að ég væri varla læs á nótur. En ég gerði það samt, en ég fæ enga vorkunn út á það. „Það er voðalega fljótt að æfast", sagði hann og glotti.

Hjörtur er einn af fjölmörgum Megasaraðdáendum sem ég hef kynnst. Sennilega verður hann með í hljómsveitinni sem ætlar að spila með meistaranum í Skálholtskirkju í dimbilvikunni. Þá verða fluttir nokkrir Passíusálmar eftir Megas og Grímsa. Megas ætlar að syngja þá með barnakór. Ég hef nú þegar verið ráðinn í hljómsveitina. Liggaliggalái!!!! Mér skilst að Megas hafi tekið því erindi fagnandi að hafa mandólín með í nýju útsetningunum og sagt: „Englarnir spiluðu bara á mandólín".

En svo er ég ekkert búinn að gleyma því að einhverntíma lofaði ég að skrifa meira um punginn á tónlistarkennaranum. Bíðið bara við.